Το αγόρι πίσω από τη μάσκα

Νομίζω ότι ξεχνάμε την καταπίεση που τρώνε τα αγόρια μας, γιατί η κοινωνική πίεση πάνω στα κορίτσια είναι πιο ξεκάθαρη και εμφανής. Όταν ακούω αυτό το "οι άντρες δεν κλαίνε", μόλις δακρύσει ένα αγοράκι ή στεναχωρηθεί, "μην κάνεις σαν γυναικούλα" αργότερα στην εφηβεία, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Πως περιμένουμε να μεγαλώσουμε άντρες που ξέρουν να μοιράζονται τα συναισθήματα τους, που έχουν αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό τους, άντρες με κατανόηση κλπ. αν τους διδάσκουμε από μωρά, ότι δεν έχουν δικαίωμα στην εκδήλωση των συναισθημάτων τους; Τους εγκλωβίζουμε δια παντός σε μία στερεότυπη εικόνα του τι σημαίνει "να είσαι άντρας". Και ζούνε φορώντας μια μάσκα.

Για περισσότερα διαβάστε και το βιβλίο:
Real Boys : Rescuing Our Sons from the Myths of Boyhood